بازم رزومه و دلتنگی
نمیدونم چرا هربار که رزومه میقرستم غم عجیبی رو با تمام وجوودم حس میکنم.؟؟
نمیدونم غم ناکامیمه و موفق نبودنم تو رشتم اونجوری که دلم میخواد ؟؟؟
یا از اینکه باید از مدیرعاملی شرکت و ... بیام پایین و زیر دست یکی دیگه کار کنم ؟؟؟؟ و یا
ویا دور شدن از خونه و خوتواده و شهرم برای درامدی معمول.
نمیدونم کدومشه . اما وقت فرستادن رزومه دلم بدجوری میگره و غم رو با تمام وجوودم حس میکنم ...
امروز برای بدترین موقعیت شغلی رزومه دادم. کارشناس فروش. اما چیزی که بود یا دامپزشک میخواست یا ارشد رشته منو .
برای همین تونستم خودمو راضی کنم. یعنی راستش رو بخوای بیشتر برام حالت امتحان و بازی شده که کیا زنگ میزنن و مزنشو چیه ؟؟؟
با همه این حرفها ، یه چیزی رو با تمام وجوددم میدونم. " من باید برم" . باید برم تا بتونم استقلال خودم رو بدست بیارم. نیازه.
حتی برای مدت کوتاه . حتی برای تست کردن یه شیوه جدیده زندگی ...
منی که با تمام وجودم به شهر و حونوائدم وابسته بودم تو این چند سال اخیر میدونم که باید برم. از اینجا موندن هیچی عایدم نمیشه ...
دیگه یه مدته که مامان رو هم به خوبی قانع کردم که باید برم. و اگه یه موقعیت متوسط هم پیدا بشه میرم. اونم دیگه الان رضایت داره و موافقه.
گاهی میگه منم میام باهات هرجا بری. هه.
اما من میگم تو کجا میای؟؟ من میرم دنبال کار. تو بمون تو خونه و زندگی و شهرت. پیش بچه ها و نوهات.
...
به هر جال که فعلا موقعیت نشده ...
عاصف گذاشتم که شاد بشم . داره میخونه :
الهی هر کی هر جا ،
نذری داره قبول شه
چشم انتظار نباشه
موی سرش سپید شه .
...
.................................................................
یادم رفت بگم تو میلم شمردم 15 تا تا به حال رزومه دادم تو این 2 سال اخیر.
قبلا فقط برای پست های مدیریتی و ریاستی رزومه میدادم. اما ، امروز ، بدجوری تنزل دادم خودمو. عججججیب.
کارشناس فروش چی بود اخه. ؟؟؟ گول خوردم یه لحظه. شاید یه دامپزشک و ارشد فلان رو صفر کیلومتر میخوان...
به هرحال. اشکالی نداره. حالا دادم دیگه. قرار نیس که برم حتما... اما خب همین که رزومه دادم برای چنین جایی خودمو رو پایین کشیدم...
مهم نیس بابا . حالا انگار بگو اینترنشنالم... والله...
