رزومرگی
1) مامان چاق شده... از امروز صبح با هم رفتیم پیاده روی . بعد نمازدیگه نخوابیدیم. 5.5 رفتیم و تقریبا 7 برگشتیم.
مامان اولین بار بود که صبح زود می اومد دور استخر. من دوز استخر که رسییدیم میدویدم. میرفتم جلو تر و دوباره با دو برمیگشتم پیش مامان که پیاده روی میکرد. ...
قراراه هر رروز (بجر جمعه ها و 3 شنبه ها که ترانه هست ) رو بریم پیادهروی و ورزش ...
خوش گذشت. دوست داشتم.
من معمولا سالی یکی دو ماه ویار ورزشم میگیره و میرم صبح های زود دور استخر...
2) میگه که :
اگه کسی پنجاه سال، صد سال، عمر می کنه، اینطور نیست که تمام عمرش براش مفید بوده باشه.
می گه پنج سال، نهایت ده سال، کل طول بازه ای هست که شما قدرت انتخاب داری.
بعد از اون، محکوم و مقیدی به نتیجه انتخاب هات.
می گه من، همون بازه محدود فرصت دارم انتخاب کنم تو کدوم شهر کار بگیرم
بعد که گرفتم، عوض کردنش عملا نشدنی است.
یک انتخاب محدود دارم که با کجا وصلت کنم
بعد که کردم، دیگه خیلی انتخابی واسه عوض کردن همنشینم، فامیلم، شغلم، محل زندگی ام، کسی که باهاش سیزده به در می رم، عید به عید دیدنش می رم و الخ ندارم!
دیگه انتخابی ندارم واسه اینکه خاله بچه ام کیه، و حتی چندتاست و اینها!
می گه،
تصمیمها، از یک زمانی به بعد، بی بازگشت می شه!
و فرصت تصمیم گیری ها، به سرعت منقضی می شه
...
آدم وحشت می کنه از مسابقه سرعتی که در ورای زندگی است...
3 ) دقیقا درسته. ...
4) امروز صبح فهمیدم که اعیاد قربان تا غدیر اعیاد شعبانیه نیست . و من هرچی حدیث کساء خوندم و غسل خانوم فاطمه زهرا کردم برای نیتم همه رو اشتباه گفتم . ... گفتم اعیاد شعبانیه... در حالیکه باید میگفتم اعیاد قربان تا غدیر...
اما مهم نیست که ...
خدا خودش میدونه منظورم چی بوده. اگه بخواد حاجتمو میده...
اینکه چی گفتم اهمیت نداره. اینکه نیتم چی بود و منظورم چی بوده اهمیت داره که خوده خدا بهتر واقفه به همه چیز.
5) گاهی دلم میگیره از زندگی که محکوم شدم بهش. عینه اسارته ...
یه جاهایی از زندگی رو اشتباه کردم...
6)خدایا کمکم کن لطفا..
