تکرار
شنبه, ۲۵ مهر ۱۳۹۴، ۰۹:۲۷ ب.ظ
بی دقتی ...
بازم بحث همین بلاگ و اشتباه انتقال ...
همون بحث از اینجا رونده و از اون جا مونده. گول خوردم . گول خوردن یعنی اینکه بدون فکر حرفی رو باور کنی و دست به عمل بزنی. و
و امان از کنجکاوی من. اوف. لعنتی.
میدونی ؟ گفت که هرچی تو بلاگفا پریده رو ما برمیگردونیم. همون موقع گفتم : زرشک. وقتی سرور اصلی نشد و ال وبل , چه ادعای مزخرفی ...
اما خب با اینکه میدونستم چرند میگن امتحان کردم. چریده های بلاگفا که هیچچچچچ. داشته هاش هم قدرت نداشت انتقال بده... بعدش هم نمیدونستم این سبکی انتقال میده. با همون اسم و رسم و فلان و بسار...
میدونی؟ همیشه همین جوری فک کنم. آدمی که خونه به دوشه و مدام اساس کشی میکنه همیشه ضایعات داره و خسارت و الخ و دولخ.
یه جورایی فک میکنم شاید عمر فضای مجازی هم تموم شده. نمیدونم .شاید. فقط شاید . بهترین دورانم تو وبلاگ , توی جوانیم ... بود. دوستای خیلی اندک اما دوست داشتنی . پری , بانو آبینه دوست داشتنی و موقر و آروم , دکتر سارای شر , عباس اینجا و بهزاد اونجا , آقای راد و پارسای متفاوته ...
گاهی فک میکنم بلاگفا خیلی جفا کرد. همه ی اونچه رو که تو وبلاگ نوبت طرب نوشته بودم کل زمستان 93 وبهار 94 رو پروند. اونجا خیلی برام مهم بود. دلایل رفتم از بلاگ قبلی , بدنیا اومدن " ترانه " , نامه برای پدرم برای پدر شدن پسرش و کلی درد و رنج و شادی و تصمیمات و کانجار رفتن برای دانشگاه و وردم و عکس العمل های دانشگاه و ...
اونجا خیلی خیلی مهم بود برام. خیلییییییییییی زیاد توش نوشتم نوشته بودم. شاید روزی چندین و چند بار . اروم بود و بی صدا. دوستش داشتم.
...
حال و حوصله نوشتن نیست. دلم میخواد کمی حرف بزنم و بنویسم اما واقعا دل و دماغش رو ندارم. اینجا شلم شوربا شده. قر و غاطی. بدجوری .
پ.ن1) ها ها ها . امروز از داشنگاه اس ام اس داده بودن " دانشجوی گرامی , پاشو بیا دانشگاه . وگرنه درساتو حدف می کنیم هاااا ..." نسترن میگه پاشو برو دیگه.خوبه درساتو حدق کنن؟؟؟ گفتم :بابا نا سلامتی من پیشکسوتم هااا...
پ.ن2) خدای قشنگم دوست دارم. شما چی ؟؟؟ :-(
بازم بحث همین بلاگ و اشتباه انتقال ...
همون بحث از اینجا رونده و از اون جا مونده. گول خوردم . گول خوردن یعنی اینکه بدون فکر حرفی رو باور کنی و دست به عمل بزنی. و
و امان از کنجکاوی من. اوف. لعنتی.
میدونی ؟ گفت که هرچی تو بلاگفا پریده رو ما برمیگردونیم. همون موقع گفتم : زرشک. وقتی سرور اصلی نشد و ال وبل , چه ادعای مزخرفی ...
اما خب با اینکه میدونستم چرند میگن امتحان کردم. چریده های بلاگفا که هیچچچچچ. داشته هاش هم قدرت نداشت انتقال بده... بعدش هم نمیدونستم این سبکی انتقال میده. با همون اسم و رسم و فلان و بسار...
میدونی؟ همیشه همین جوری فک کنم. آدمی که خونه به دوشه و مدام اساس کشی میکنه همیشه ضایعات داره و خسارت و الخ و دولخ.
یه جورایی فک میکنم شاید عمر فضای مجازی هم تموم شده. نمیدونم .شاید. فقط شاید . بهترین دورانم تو وبلاگ , توی جوانیم ... بود. دوستای خیلی اندک اما دوست داشتنی . پری , بانو آبینه دوست داشتنی و موقر و آروم , دکتر سارای شر , عباس اینجا و بهزاد اونجا , آقای راد و پارسای متفاوته ...
گاهی فک میکنم بلاگفا خیلی جفا کرد. همه ی اونچه رو که تو وبلاگ نوبت طرب نوشته بودم کل زمستان 93 وبهار 94 رو پروند. اونجا خیلی برام مهم بود. دلایل رفتم از بلاگ قبلی , بدنیا اومدن " ترانه " , نامه برای پدرم برای پدر شدن پسرش و کلی درد و رنج و شادی و تصمیمات و کانجار رفتن برای دانشگاه و وردم و عکس العمل های دانشگاه و ...
اونجا خیلی خیلی مهم بود برام. خیلییییییییییی زیاد توش
...
حال و حوصله نوشتن نیست. دلم میخواد کمی حرف بزنم و بنویسم اما واقعا دل و دماغش رو ندارم. اینجا شلم شوربا شده. قر و غاطی. بدجوری .
پ.ن1) ها ها ها . امروز از داشنگاه اس ام اس داده بودن " دانشجوی گرامی , پاشو بیا دانشگاه . وگرنه درساتو حدف می کنیم هاااا ..." نسترن میگه پاشو برو دیگه.خوبه درساتو حدق کنن؟؟؟ گفتم :بابا نا سلامتی من پیشکسوتم هااا...
پ.ن2) خدای قشنگم دوست دارم. شما چی ؟؟؟ :-(
